درباره گریس
مفاهیم و مباني گريس
تعريفي كه انجمن آزمون و مواد آمريكا از گريسهاي روانكار ارائه نموده است: عبارت است از يك محصول جامد يا نيمه جامد كه از پراكنده سازي يك معرف قوام دهنده در روانكار مايع بدست مي آيد. همچنين ممكن است شامل ساير تركيبات القاء كننده خواص ويژه نيز باشد. (ASTM D-288، تعاريف استاندارد عبارات مرتبط با نفت).
كالبد شناسي گريس
هماهنگونه كه از تعريف گريس واضح است، گريسهاي روانكار از سه تركيب عمده ساخته شده است. اين تركيبات عبارتند از روغن، قوام دهنده و افزودني مي باشند. روغن پايه و بسته هاي افزودني جزء تركيبات عمده در فرمولاسيون گريسها مي باشند و همينطور تاثير قابل ملاحظه اي در رفتار گريس دارند. قوام دهنده ها غالبا به صورت اسفنج مي باشد كه روانكار (روغن پايه و افزودني) را در خود نگه ميدارند.
ادامه
درباره روغن دنده
طبقهبندي روغن‌دنده
روغندندهها به‌طور کلي به دو دسته‌ي روغندندههاي صنعتي و روغندندههاي خودرو تقسيم ميشوند.
روغندندهي خودرو
روغندندههاي خودرو که در ايران به واسکازين معروفند، شامل دو نوع معمولی (دستی) و اتوماتيک (ATF) هستند.
روغندندهي معمولی
روغندندههاي معمولی در خودروهايي که جعبهدندهي معمولی يا دستي دارند مورد استفاده قرار ميگيرند. مواد افزودني مورد استفاده در روغندندههاي معمولی عبارتند از ضدزنگ، ضدكف، پايينآوردندهي نقطهي ريزش، بازدارندهي اکسيداسيون و در برخي موارد نيز مواد افزودني بهبوددهندهي خواص اصطکاکي و موادEP. از خصوصيات مهم عملکرد روغندندههاي معمولی مي‌توان به ظرفيت تحمل بار و گرانروي اشاره كرده روغندندهها را براساس اين ويژگي طبقهبندي ميکنند. مهمترین و معروف ترین طبقه بندی روغنهای دنده معمولی توسط انجمن نفت آمريکا (API) ارایه شده است که در زیر مشخص است.ي معمولی
ادامه
درباره روغن موتور
. رئولوژی و خواص روانکارها
همانطور که می دانیم یک روانکار از مخلوط کردن روغن پایه و افزودنی های مختلف بدست می آید. برای رسیدن به خواص مطلوب و مورد نظر روانکار، باید عواملی چون نوع افزودنی ها و تأثیر آنها و همچنین خواص فیزیکی و شیمیایی روغن پایه را در نظر گرفت. میزان اطلاعات تولید کنندگان از خواص روغن پایه در فرمولاسیون نهایی روانکار نقش بسیار حیاتی دارد. خواص فیزیکی زیادی وجود دارد که می توان آنها را اندازه گیری کرد و تا حد زیادی قابلیت های یک روانکار را سنجید، برای اندازه گیری این خواص که در ادامه به توضیح آنها می پردازیم مراجع بین المللی استاندارد گذاری وجود دارند که چند مرجع مهم عبارتند از
ادامه
درباره روانکاری
تاریخچه روانکاری
روانکاری یا تریبولوژی "Tribology" به عنوان علم تسهیل حرکت نسبی سطوح در تماس با یکدیگر تعریف شده است و سابقه آن به زمان پیش از پیدای چرخ و استفاده ازگردش آن به دور محور،به منظور ایجاد حرکتی روان،برمی گردد.
به طور کلی در هر جا که سطوح در جوار و در تماس با یکدیگر دارای حرکت نسبی هستند،روانکاری نقش بسیار مهمی در انجام حرکت به نحو صحیح ،مداوم واقتصادی،ایفا می کند.عدم روانکاری صحیح ماشین آلات علاوه بر آنکه باعث تقلیل راندمان مکانیکی و پایین آمدن بازده زمانی ماشین می شود،منجر به فرسایش بیش ازحد فرسودگی و از کارافتادگی زودرس نیز می گردد.
اهم وظایف روغن های روانساز عبارتند از
ادامه
